Leio luzean

Aita Gandiaga, OMF.

Egon... Geldi t'edegi egon,

gora-begira-narez,

arima aidean ta alturan lagata,

zurrun ta iratzarri aintzira azpikoez,

arnasarik gabe.

Artu, etorri-ala, gaikien gereiza

ta egon zabalik, goruntz eta luze.

...Ta erne... Ta joan...

Igon, geldiro, goizeko argiak

zerura bezela,

barri edo atsegin gaztez

ta aundi.

Ta igon ta lasatu,

eguna legez, aidean

ta joan,

azkatu ta edatuz,

goruntz eta aundi beti,

zabal ta urdiñeko

izarrei darien

sua, gozokiro

t'eskas aideatuz.

Murgildu ta atera

gelditu ta joan

ta atera ta egon...

ta joan, alde ta igesi aldakorrik gabe,

muga t'elbururik

ertzeetan ez daukan

azkatasun libre

azkengaberaiño.

Ta egon, joanez,

ta egon, altxatuz,

t'edegita egon,

gora-begira-narez,

ta urten, egunak legez,

ta urten eta ibilli,

alde ta igesi gabe,

leioaren geldi ta

begiaren luzez.