Udaberri-abestia

Gaztañaga'tar Jexus

I. Ikuskaia

Leioa zabalik...

    Zabalago begik:

Gudamendi zekusat bizkar ezegotzen.

Kalpar-beltz duk, —gauez au gutxi beltzagotzen... —

    Piñuzko zurda dik.

    Mendiren erdian

    ta saieskantxian

baserria bai tinko! Baiñan atzeko ertz

gaiñean pirrika ez dedin, zugaitz-saillez

    eusgarri eze an.

    Zugaitzez eusgarri

    atzezka elkarri...

—Ezin lertu, onela eutsiz, etxe zarra!—

Oiñarri ondoan sail sendo ta zabala,

    bean mutur-larri.

    Etxe azpikalde,

    sagasti barrene,

lur jo-ez-jo txirrita pinpirin iduri,

sagarrondo bat apain, dotore ta txuri

    dena-den duk lore.

II. Burutapenak

Sagarrondo bakarra duk adarrez-adar

lore... Urrun, arbien oriak deadar...

Ume-miñez Negu tzar! Or bi ezaugarri.

Ona len-agiriak. Sor duk Udabarri!

Igezko ale betez irabaz atseden,

Jainko'k eman negua, lo gozo dezaten...

Gaurgero esna-ordu irakite berriz.

Semetxo aitak, bizar-zorrotz, zula du: «pa»!

Aurtxo lertu zaio algara ta irriz.

Onela, Jainko, lore-piporta Zuk sasta.

Jakiña! Sagarra ler lore-irriparrez.

Edota esna dezu aizetxo epelez.

Berdin amak ninitxo: ao-aizematez...

begiak ñirñirkatu losintxa sorgiñez!

Ats bizi-ernegarri, bai sorgiñen-sorgiñ!

Orla sor Zuk —begi-uts!— lorezko erregiñ.

III. Otoi

Jaitako jazkiak,

    jazkiña txuriak...

ZUK kenduko —berrizko!—. Muskerki, astekoz

jantzi. Loretikoak itzalpean begoz,

    bestez Eguzkiak...

    Ai, maiteminduen

    pozezko malkoen

antzekoz, Zuk, Jaungoiko, goxo ta xeagoz

ezkotu oi emeki, Eguzki tzar gaiztoz

    xigor ez ditezen!

    Nexka maitemindu,

    musuka al ba'zenu,

maitez, zerorren oro maitalearentzat

janari biur, pozik egingo arentzat

    jaki zeu ere zeu!

    Nexkak ezin... Amets!

    Zuk âl ta ezin ets!

Zotz soil, Zuk nere maitez une oro zear

jakitu... Maite ez-berdin, maite jainkotiar!

    ZU'gan bezat nik pest!