| 
       |   
        |  
              
               
 
 
Ama! 
 
  
 
Dirauket 
 
  
 
Aspalditik naukazu 
 
miñez beterik, 
 
biotzari odola 
 
dariolarik, 
 
lagunetan iñok ez 
 
ikusi barik. 
 
Ama begira naizu, 
 
biotz samurrik. 
 
  
 
Adizkide onenak 
 
ez dabe ulertzen 
 
nire miña. Poz-itzak 
 
birresan arren, 
 
ez dakite arantza 
 
nundik dagoen. 
 
Ama begira naizu; 
 
begira: emen! 
 
  
 
Gau da nere ariman. 
 
Au gau illuna! 
 
Itzal bildurgarriak 
 
datoz nigana. 
 
Non ezkutatuko naz? 
 
Ama laztana, 
 
itzul zure begiak 
 
gaxo onengana. 
 
  
 
Miñaren miñez nabil 
 
zoraturikan, 
 
bide erdian galdurik, 
 
noraezean. 
 
Bide-lagunik ez dot; 
 
norantza joan? 
 
Ama, eroan naizu 
 
zure eskuetan. 
 
  
 
              
              |   
        
  
         
             
         
       |