Itz argi
Muniategi'tar Sabin
Itz argi, alaitxo baten eztiz...
Orixe zan bai, gure nai dana
eta, etorri zan ezpanetara
egamin eta, ikara-ikara,
biotzetan irikiz
amets gurena zan,
zerurik onena!
Geuretza eder-betean gero,
txoriak bezela egatu giñan
betikotasun pozez,
lore-bitxi, izarrak sortatuz
zeruarte goi, garbian.
Eta, maite-ederka
biotzak oinbideratuz,
gogai itxaropentsu, sakonetan,
bizitzaren laztasun, neke, dana...
bizitzaren arantzak, poztasuna,
goraberatxo guztiak kolkoratuz
eskurik eskura,
elburu bidean
bata-bestea garaitzara beartuz,
itz argi, alaitxo baten bidez
geureratu giñan.
|