Ibillaldia...

Muniategi'tar Sabin

Igande,

goiz eder bateko

ipar aize bigunez,

baserri girozko

mendibide osasuntsuz,

bideak geuretuz...

Benetan ibillaldi,

ikuste atsegiñak ziran bai,

bidezko zelai,

latsondo,

zugatzartez...

baserririk baserri,

gure gaztedi alai,

ta bikote ederrakin

zantzo ta irrintziz,

goirik-goi,

gero,

egunbera

ene gazte oroimen ioanak

arnas berrituz,

illunabar argiaren

etorrera garbiz.

Eguraste eder,

bidaldi osasungarri!

Egunaren azkenera,

an itxaspe,

urruti-urrutian

eguzkia agurtuz...

Gaua,

gure Gau naro,

Udako Gau ederra,

odei arin, txuri-gorri artean...

gautuz-gautuz zetorren

bere izar-tantozko

ixiltasun sakonez...

gautuz zetorren bai,

bere aopekotasun bare,

bere zador-ikutu,

bere izar-mintzozko

zerudi argi,

zabalaren aunditasunez...

gautuz zetorren,

Illargi beteari eskua eman

ta, gure biotz begietara,

(ene biotz begietara)

alako egun,

alako ibilbide,

biotzaldi amesgarri baten poza

gogora ekarriz...

II

Bai,

len ere

gaur bezela,

eskurik eskurako begiarte

gau-egunak ziran;

bere gurari

ta izan-miñezko

amets-lilluraz sustartuak,

ta, askotan,

egi garratzez

gaur-gero zulatuak...

Bide arin,

bide argi...

O, bai,

gaur ere

urrutikuskin ta irrati,

ainbeste aurrerapen,

iolasbide izanarren...

Gazteak,

beti gazte,

ametsak pillotuz,

ametsak metatuz

bata-bastearen pozera,

lenago bezela

bere kutuntasun,

eskuz-eskuzko

ikusterik baikorrenez,

bai eguzkiz

ta, izar-illargipe,

maitari doazte.

Bizia ausnartuz

eskuz-esku.. .

itz goxo, legunakin,

bidea luzatuz,

bidea betikotu naiean,

geldiro doazte.

Bai,

gazte bideak ziran ta bideak dira,

ogei urteko gogo,

odol pilpillez...

bizitzan gora,

bizitzan aurrera datoztenak

ametsik ederrenez...

Dana,

maite-girozko itxaropen etorritsu,

eskuarte zoragarriz;

dana,

gazteari,

biotz-begietara datorkion

bizi-naitadazko,

zorion-egarriz!