Itxasoratze

Muniategi'tar Sabin

Ta, txipili-txapalaka...

o, au ipar-aize bigun,

au ikutu eme!

Ur azalean kulunka

uintxoak uin,

bata-bestearen gain

ta, dantza-dantzari,

bere-berean naukate,

urduri.

Millaka ontziak itxasoratuak dira,

millaka oial txuri, millaka biotz,

millaka arima bizi!

Ni ere,

neure ontzi ta oialarekin

bizitzan gora,

itxasoz barneratua...

neure uiñak,

neure aizeak

batetik bestera,

urean goraberaka

urduri nabilte.

O, au arraun ots,

au goramin ta ikara!

Ur sakon, ur azalez...

bizitza arloan,

goraberaka...

au, biotzaren estutasun

ta, ederkada!

Olaxe, betikoz...

bateko poz,

besteko nekez...

zori ezberdiñez

itxasbera,

ibilliz-ibilliz...

bere eresi

ta bere doñuz,

bere itzal

ta, bere argiz,

uintxoak uin,

itxasoak betean

naramate...

Ai, ez iakin nora

eta noiz arte!