Barneko ibai
Piku
Zure ureetan lastertu
ta zure magalean murgildu
nere okel billoitzak, ibai.
Ta ibilkera luzean utzi,
izate utsa'ren zarrastak.
Zure urak, gorriak
ta aizek urratuak.
Apendu zaitez ibai, apendu, baiño entzun
Aspaldi artan
muskerra ziñan,
musker ta txuri;
ordun zure ureetan
alai igari.
Baiño gero,
guda luzean
erotu, gudari,
ta odolez jantziaz
larru gorrian utzi.
Ez dakit ze pasa zan.
Gaur ezin det gogartu
zure magal lotutan.
Irakin zaude.
Ikara daukat,
ibai.
Zure ureekin
bat izateko
bildurti.
Ta bakarrik nabil, otz, itun, zure kale zabal gorrietan.
Odol ta espetxeko gorri.
Ez zaidazu itzegin
zure leizaren
edertasunagaz.
Nai ta ezin ulertu.
|