Eliza denona degu

Ibai-ertz

Goi Arnas bikain ori

betor neregana

bertsoz egin dezadan

kristau baten lana.

Aita Santuak dio,

ezta nik esana:

«Guztiona degula

gure Eliz dana,

ta gogoz egiteko

al dunak al dana».

Pakerik gabe dabiltz

gizonen biotzak

nunai gorrotoa ta

arrazoi mingotzak.

Gure jokabideak

sarri kaxkar, motzak,

fedetik aldendurik

gogo danak otzak...

Au merezi al zuen

Kriston eriotzak?

Aspaldin danok

gabiltz lau gauzez aztuta:

Egia gezurrakin

zearo nastuta.

Justizi izenean

ainbat armatuta,

maitasuna daukagu

oso baztertuta,

askatasuna berriz

oinpean artuta!

Lau gauz auek baztertzek

oztu du fedea,

ta or oñarriturik dago

Goi Legea.

Nork ez du gaur eskatzen

mundu bat obea?...

Ortarako askatu

lenbailen pobrea,

denok izan dezagun

egizko pakea!

Ogeitatik iruk gaur

ez degu egirik,

ez bai degu artu nai

egizko biderik.

Emen ezta izango

benetan pakerik, e

zta ere sekula

mundu bat oberik,

bekoentzat ez ba da

zigorra besterik!

Dirua jarri zaigu

munduaren jabe,

ta langilleak itun

gaude pozik gabe.

Izerditan kixkalduz

barru danak labe,

gizonak ez du bear

zakur baten pare...

Arnas gabe sortzea

ez al gendun obe?

Maitasun bero batez

aztu utsegiñak,

ori eskatzen digu

Jesusen dotriñak.

Biotzetatik kendu

gorrotozko griñak,

menpeko ta goikoak

izanaz berdiñak...

Denok ez al gera ba

Jainkoak egiñak?

Jaunak agindu arren

alkar maitatzeko,

gaur ez gaude gogotan

ori betetzeko.

Askatasuna nun da

legez jokatzeko?

Barruko kozka danak

garbi agertzeko?

Ezertxo ez da bear

gizon bat iltzeko!

Gauza bat nabarmena

daukagu oraingon,

alkar ezin ikusi

etxe eta kanpon.

Likurkerizko asmok

biotzetan sakon,

nola elburu auxen

bakarrikan dagon:

«Guk gerea egin da

besteak or konpon»!

Egiz jokatze orrek

nola egin kalte?

Arren, Jaunaren Legek

asmo onez bete!

Lagun urkoa beti

biotzetik maite,

Zeruko bidetatik

ez joan aparte,

Elizako gizonak

au eskatzen dute!