Amilderri

Ugarte'tar Martin

Nora goaz, nora...

Alda-aro illun onen

aur-miñetan,

ospel-bidean agin-karraskaz,

azpi-joku maltzurraren lotsaz;

itxumen sarea

begietan...?

Noiztiko zauri irikiaz,

erri-zentzua gain-beera;

ta arri-kurutza otza,

erkideon bizkarrera,

Aldiaren eraso beltzean,

argi-urratsa ozkirri;

eguzki-begi erraiñuan,

illargiak gandu gorri.

Ta bularrarte izoztuaz,

odol-zelai Euskalerri...

Logunearen zoramen nagian,

auzoko aitzurrak

baratzan,

egurats naastu onen

lur-mamian

dantzan.

Gu, oin-semeok;

zapalduen miñaz,

indarraren griñaz;

senitarteko

borrokan.

Eta millaka amaen

negar-malko osiñetan,

etsaiak

arantzan...

Gure itz borobillak...

Auntzaren gaberdiko

putzak!

Egiaren erraiñu ba'lirake,

zinzurraren indar soria

txapelpean ba'genuke...

Kako bakoitzak ausnar-bide luke!

Baiñan itz arin aldakorrak;

geure uztarrira ezitzen ditugun

itzak;

sarritan zurikeri

utsak...

Zenbat ataka;

ainbat matraka!

... Barka iguzu,

zer diardugun

ez dakigu-ta...