Bidasoa
Korkostegi'tar Xanti
Oinati'n
1977 grg, Epaila-1.
Asteartea.
(Nere aita izan zen berrogeitamairugarren urte ilte betetzean.
Garai artan amar urteko ume nintzan. Gaur ia, ba, 64 urte ditut).
Bidaso erreka
Orr, Nafar-bizkarrean,
Baztan goragotik jaioa;
Beraka zatoz
Geituaz, geituaz ura.
Izan ezinik garbiago
Bide-arriai erasoz
Borobilduz aien ertzak;
Zure sabelean arraintxoak
Ain maite zaituenak.
Erretzun'en argiratuik,
Endaia'ko ondartzan
Zera ezaun aundi;
Ta bidea zoaz miaztuz
Bidez ikustari ainbat erri.
Arraiotz eta Narbarte
Batetik,
Legasa ta Doneztebe;
Munik berago Sunbilla,
Berrizaun ere bai.
Goibera doan urr narrazean
Amorraik aldatz-goran,
Ago itxita uraren aurka
Eta aurki Bera-Bidasoa.
Besaka bateen Alkaiaga,
Ortxengo Endarlatza,
Agirin Likarlan mendi;
Or ezker-alderdira Done dan Martzial:
Ate-zabalik Behobi.
Beti zu agurgarri
Euskaldunentzat,
Eren gogapen guztiak
Ekarriz itunaldi.
Bizkar-azur arro,
Beste urbide dan-danon,
Zu bakarrik izanik
Eguerdiren lerro;
Bi zati eginik
Gure euskal aberri.
Zure ur bizitan
Igeri dabiltzaz
Amorrai ta izokik
Osasun beterik.
Gizona ostera,
Nausi bear Lukena,
Igesi dabil
Etsaien gandik;
Alkartuik dabiltzanetatik
Euzkadi joka.
Aor gezurrez jantzita
Askatasun ustela,
Zertan zabiltz uxaka,
Gu emengo ba'gera?
Ez ote degu etxean
Emen gure Ama...
Berakin euskara,
Edesti zarra,
Mendik eta ibaiak,
Lengoen araudiak?
Bidasoa...! Bidasoa...!
Ur-ertz bi dituzu,
Berezizko erreka;
Baña albo bietan !zu!
Oso euskaldun zerana.
Aiton-amonak negarti...,
Aitamak poz gabe,
Erasoz aserik billobak:
Abots zarrak entzunik
Eurenez euskara maite.
Zure ur geldigorra,
Ezinbestez distikorra,
Gau ta goitik beera,
Bidari goitik beera,
Izanik jaiotzaz geza.
Zenbat bider
Odol gorriz zera nastua,
Euskaldun semeenaz...
Igaro ezinez erak
Alde batetik bestera.
Baña ala ere zu
Ba-zoaz bidez bide,
Negar malkok ixuriz,
Mendi goian sorturik
Kresal guraz biurtu.
Olan, gazitu aurretik,
Gaitz-negarra ugaldurik,
Itoaz danon eztarrik,
Beko landan ur geldi,
Gozoro ibiltaldi.
Orrelaxe, ain lenagoko,
Itzalgarri zeran erreka,
Antzin-antzinakoa,
Jarrai zure bide zarrai.
Orreaga'ko eusle sutsuek
Euskaldun uts arek
Egin zuten edestiri.
Beraz, geiago zure urik
Ez daiten agertu nasturik
Gure anaien odolakin.
Orra or! Bidasoa...
Gizantzik bear dun erreka,
Ikuskizun zoragarriena,
Olerkariren amets-ametsa.
Bestalde, aserik arriskuz,
Erantzun bearrik ba-duk,
Ainbat euskotarren estualdi,
Eren koloka-igarin,
Ire, uretan ito eginik,
Bizitza gorde nairik.
Ontan ire urak,
Edaririk zindoenak,
Kilika beraka doazenak,
Kuluk-alkik erak,
Neri irudituz seaskak.
Or dituzu, or, sabelean,
Euskaldunik asko barruan,
Betiko iruntsiak ez daitezen
Zearka igan igariak,
Alegin gorriak eginak.
Noiz arteko urrumak,
Larritasun eta neke-giroak,
Erasoketa gaiztoak
Euskotarren aurka?
Nundik gatoz bada...
Ez ote gu emengo umeak,
Gaur gizon geranak
Gure buruen jabe izatekoak?
Gora ta gora, euskal lurra!
Diote aspergabe nire zainak.
Jaiki, adorez, Bidasoa,
Azkenik ezinekoa,
Bideik zigortuena,
Guztiz maitagarriena.
Orain ni izanik zaarra,
Egun argiren umea,
Aurrazkero ni egiña:
Baña... aziaz au baña
Mardul dut nigan izkuntza
Gelditu aurretik nire biotza.
|