Eguzkiari abestia

F. Mistral

euskaratzailea: A.O.

Provenza'ko eguzki aundi, — ipar-aizearen aita-kide pozkor, — zu, Durenko odol gabetzen dozun ori — Krau'ko ardao ibai bat bezela.

        Dizdiz eragiozu sutontzi gorri orri! — Egotz eizuz itzalak eta izurriak! — Arin! Arin! Arin! — Ager zakiguz, eguzki eder!

        Zure garrak erreten gaitu, — ta, alan be, uda etortean, — Aviñon, Arles eta Marsellak — jainko bat legez zaitue artzen.

        Dizdiz eragiozu zeure sutontzi gorri orri! — Egotz eizuz itzalak eta izurriak! — Arin! Arin! Arin! — Ager zakiguz, eguzki eder!

        Zu ikusteko, lertxunak — gero ta gorago digoe, — eta ziza gaixoa — kardulatz oiñean azten da.

        Dizdiz eragiozu zeure sutontzi gorri orri! — Egotz eizuz itzalak eta izurriak! — Arin! Arin! Arin! — ager zakiguz, eguzki eder!

        Eguzkiak, lagunak, lana ta — abestiak sortzen dauz, — eta aberriazko maitasunsua — , eta errimin gozoa.

        Dizdiz eragiozu zeure sutontzi gorriari! — Egotz eizuz itzalak eta izurriak! — Arin! Arin! Arin! — Ager zakiguz, eguzki eder!

        Eguzkiak ludia argitzen dau — eta berotuz, berau janaritu... — Ezpei iñoiz estali! — ororen azkena bait litzake.

        Dizdiz eragiozu zeure sutontzi gorriari! — Egotz eizuz itzalak eta izurriak! — Arin! Arin! Arin! — Ager zakiguz, eguzki eder!