Aldaketa

Jose Mari Azpiri

Nere Ait-amak erabakirik

Ni mundura ekartea,

Euren izen da ondasun danak

Aurrera eramatea,

Jainko onari eska ondoren

Beraren borondatea,

Apurturikan sabel barnean

Lotutzen nitun katea,

Ama maiteak iriki zidan

Mundu ontako atea.

Negarrez egin omen nuan nik

Mundu onetan sarrera;

Baiño etxeko danak pozikan

Artu nere etorrera.

Garbitu eta eramanikan

Amaren beso artera,

Aspertu gabe nai zuan aña

Laztan neri ematera,

Gero, zai zauden bularretatik

Esne ona edatera.

Urteak joanik beti aldatzen

Oi dira lurrean gauzak.

Aldatze oiek neretzat beintzat

Ez dira izan errezak.

Utzi nituan garai bateko

Ipuñak eta jolasak;

Aldatu nere txiki denporan

Ibilitako solasak,

Aspalditikan buruan ditut

Beste erako amesak.

Lo-gelan sartu bakarrik eta

Irikirik leiotilla,

Nere amesak argitu nairik

Asi nintzan egi billa.

Burua jaso nuan unean

Biztu zaidan barne illa.

neri begira parrez zegoan

Leiotikan neskatilla,

Itz batik ere ez nion egin

Naiz gogoan izan milla.

Une berean argiturikan

Neregan nitun zalantzak,

Kontura nintzan zergatik zidan

Aspaldiko nere gaitzak.

Maite-mindurik aurkitzen zera

Esaten zidan biotzak;

Utzi ezazuz alde batera

Zure kezka eta lotsak,

Baña ez aztu lore artean

Sortzen dirala arantzak.

Lilluraturik aurkitzen ba-naiz

Zergatikan izan lotsa?

Orain arteño ez nekin zer-zen

Maitasunaren jaiotza.

Baña oraintxe ezagutu det

Ames guztien ardatza.

Biztu zaitez ta irten plazara

Gaixorik zauden biotza,

Eta eskeiñi maiteñoari

Zorioneko bizitza.

Neskatxak nola jarraitzen zuan

Leiotik neri begira,

Itz egin nion, esanaz maite,

Jetxi zaitez atadira.

Zuri aitortu bearrez nago

Ta, gauza on-onak dira.

Nik illunean ez det nai ezer

Etorri zaitez argira.

Alkar maitatzen duten gazteak

Egoten diran tokira.

Gu aurrez-aurre aurkitutzean

Etxeko malladietan,

Nere asmoak agertu nairik

Asi nitzaion izketan.

Maite al nozu? Galdetu nion;

Esaidan oraintxe bertan.

Malko darioz begiak eta

Irriparra ezpanetan,

Bai maite zaitut; erantzun zidan,

Gañera bene-benetan.

Au entzutean eztakit nola

Biotza etzaidan lertu,

Gorderik zegon izar berri bat

Orain neri zait agertu.

Leno arantzadi zan tokia

Loretegi da biurtu.

Orretxegatik kezka guztiak

Egingo ditut agurtu,

Eta lorerik ederrenakin

Bizi guztiko alkartu.

Gure artean sortuko balitz

Garbitasunan etsairik,

Sekula ez ditut bizi guztian

Galduko zure lotsarik.

Maite diranei etzaie falta

Jainkoaren laguntzarik.

Mundu onetan nik ez nuke nai

Zu gabeko bizitzarik.

Maitasun utza zera loretxo

Zugan ezta arantzarik.