Bidean topo

Usarraga-zar

Uste gabeko gonbita batek

utzi nindun arritua,

bazkarirako deia zerion

elkarte onen kontua.

Ordezko zerbait jaulki nai nuk

bertsoa edo kontua,

oraindik ere leku batzutan

ba dago fundamentua.

Atzo goizeko eztula ez da

dira ogeita bost urte,

«Txoko-Zarraren» zillar eztaiak

bidean topatu naute.

Nere eskutan baldin balego

auxe eskatuko nuke,

jarraitu denok osasun onez

urrezkoak egin arte.

Lagun guztiak ez daude emen

batzuk badirade illak,

zuen antzera emen gustora

egongo ziran mutillak.

Zoritxarrean aientzat garaiz

abestu zuten ezkillak,

bijoaizkie gure sentimen

eta aipamen umillak.

Txoko ontara begira daude

istoriaren begiak,

zenbat abesti, zenbat izketa

danok elkarren anaiak.

Batzuek gezur itxura zuten

besteak erdi egiak,

bañan nork kendu or pasatako

une gozo ta alaiak.

Zuei esker au agertutzia

guretzako zan bidezko,

gaur zillarrezko eztaiak eta

berealaxe urrezko.

Guk ere zerbait egingo degu

ez dut agindutzen noizko,

gutzat oroitu zeratelako

biotzez eskerrikasko.