Mungia (2)

Faulin

Kanta mendi ederrak goietan

zuen bikaintasun bidez,

zolitu mendian eztarriak

ortzetik datorren aidez.

Zugatzen edertasunak kanta

orrietako arimaz,

lurrari emon zuen agurra

min luze orreen dardaraz.

Mungi maiteko mendi gazteak

udabarrian loretan,

lur barrutik zugatzera doa

erne-miña lerrenetan.

Kanta enborra, kanta bizia,

txoria dago aidean,

bizia ta abestia datoz

enbor sendoen artean.

Judegu eta Gondramendia,

bizkar garai aberatsak,

antzina aritz ta gastañadi

euzko lurraren emoitzak.

Gaur, lertzundi illunez beterik,

non ete da euzko lurra...

gure mendirik maitegarrienok

tristuraz dauke gaillurra.

Mendi goiko iturri gardenak

eguzki gabe itunik,

oreina galdu da lerzundian

otso baltzaz izuturik.

Ollagorrak, neguan, estaltzen

zentzun bako piñadian,

eiztariak dabiltzaz ondoren,

eriotza da mendian.

Lengo bide alaiak il dira,

larra ta sasia nausi,

sasi arteko pizti borroka

mendi malkarraren gaindi.

Piztitzarrak eguzkia maite

lurraren usain artean,

zomorro gaisoak il-zorian,

negar, etsai erpapean.

Gaztañadiak...bizi emoilleak...

zer dala-ta iges egin...

mendi mamiñak ez al ziran

on zuen sustrai barriekin...?

Gaztain ta ariztiak maite ditut

—mendien edertasunak—,

zuen bizi ta babesa nai dau

euzkotarren osasunak.