Nere berbo conformatua

Jose M.ª Zelaia

Nere bizitzako

berbo fardelenak

egizkoenak, santuenak,

«parkatu esana»

bota nahi nituzke

paper zuri hontan.

Mindu egin al zera

papel humildea...

nere hikubil andia

ez da pisti gogorra

mailua bai okerra

ta higetaia zorrotza.

Errustik nator

odol gorritan

bost milloi gizon hil da.

Lapurrak gizonak

andikiak,

amorrua

emateitenak.

Nere mailuak ausiko ditu

formal ez direnak.

Otoika dabiltzan ur epelak...

Higetaiakin

serratuko diet kopetan.

Ez dut egingo

negarrik,

ez naizelako ibili

paltsorik.

Eleizetan erreguka

lantegietan lapurketaka,

putekerietan aurrerakada,

katarrak arrantzaka,

hau duk munduaren gatza.

Hona

nere mailu ta

higetaia jarriko ditut

herri gainian

histerrak ebagiteko

behar danean.

Geiago ez dira joanen

erastunean mun egitera

pontifikalen ondora

gezurrez

lotsagabez

jendea engañatzera.

Mailu berria s

utei gorrian

gorituren dut

tripeak

herretzeko suzko

prasa gorrian.

Su andia izanen da

Babiloniako herrian

hinoiz,

ezagutu ez dan bezala

burdin arte gori bizian.

Akerrak

batuko ditut

lehenen

huri andi

mendi gain

itxas ertz

palazio zakar

sala beltz

zine hilun

batzar gezur toki

puterio etxe

lapur zulo

lantei ustel

halper zahar

zapaltze leku

zorgin leza

guztietatik.

Asanbladea

eginen dut

munduaren aurrean

herri orotatiko

burdin ezkilak

hastinduta

txispa gorri artean.

Hona,

justizia eskaturen dut

herriaren alde

kateiz lotu

sokaz hertsitu

ta munak luzatu

egia erran dezaten

Babilonia nausian.

Hurreak

zidarrak

ondasunak

nauskeriak

txarkeriak

asanbladarik famatuenak

juzgatuko ditu

chanzasko karkajadetan.

Burgesen mandua

milaka urteren buruan

herri larria zapaltzen

hibili zena

salaturen du

makila bigurriz

burdina goriz

gomazko pelotaz

eden hautsez,

munduak jakinen dezan

horainarteko

burgeskeria.

Arrenka hasiren dira...

Justizia erranen diet

Negarra eginen dute halarauz

justizia ohiukaturen dio

herriak,

parkatu hots eginen dute...

justizia erantzunen dio

jendeak,

estutu eginen dira

hor, aguanta, zakarrak...

jaurtiren die ahora

lehengo gizon zapalduak.

Errukia nahi dute

hiltzaile lotsagabeak,

Ia odola agertu da

lur erraietatik

hilaren ohiuz,

garrazika, hesaka,

mailua ta igetaia

zorroztuak dire

diktatore zakarren

aurka.

Hastarrak inor ez du hil,

hastemea, bakarrik, zapaldu,

hori egin du pekatu

ta jaubea hasto berriz

burgestu.

Gizon zapaltzaileak

gizonak hil ditu,

ondasunak hostu,

aberria lapurtu,

ama garbiak bortxatu,

argiari peloa tomatu...

zuzentasunari hirri...

egia zapaldu pezuñakin,

maitasuna zapuztu,

anaitasuna ronpihotu,

euskara desegin,

euskal bizia zuzitu.

Pekatu egin du,

herriak errez,

gizonak hilez,

hemakumeak bortxatuz,

ta zatarkeri horrek

eginez geroz,

errukia nahi du

hiltzailleak,

parkazioa nahi du

zapaltzaille krudelak.

Errukirik ez dago, ez dago parkaziorik.

Mailua ta igetaia

sokea ta kateia

diktatore berriak,

hortxe, jarri ditu

munduko ankerrei ta

gizon zapaltzailleei

agertzeko

zuzentasun bidea.

Asanbladea

hasi zen

zuzentasuna eskatzen

egia nahi zuten

gizon guztien legia,

hau ez da parregarria.

Andikeria

beren arrokerietan dabil

dindilizka

hillunean

burua sartuta

masmearen antzeran

soka puntan

bizia aidean duelarik.

Sokea egiten diardu

luze ta luze

noraiño ezean,

diru hugerren kateia;

sama estutu,

ta burua hito

eginen dion

adinakoa.

Nauskeria,

arrokeriaren poza,

ate bixegrak

hugerrez gogortu dizkio

beren ondamendian

zarratuta geratu da.

Bera bakarrik

bizi nahi du

herdoizko etxean,

gizadiari arrapatutako

hondasunetan.

Jesus Nazaretarrak

gogor hots egin zun

mundua dardaratu nahirik,

«Ez pilatu hugerrak

janen dun dirurik».

Nekea izanen duzu beti,

dirukeriaren ondoren.

Negurtu bizia,

negurtu janaria,

baña alperrik,

gizonen itsukeria

burgeskeriz jantzirik.

Herriko

zatirik nagusiena

jaiki zaio

gaiztakeri horren aurka,

dehadarrez.

Baina,

ez Kristori,

ta ez gizoneri

ez diete

jaramonik egiten.

Hasarrea biztuten,

odola hirakitan

gizadia

apurtu beharrean

pisti artea dirudi

gorrotozko gizadiak.

Otsoak eta artzak,

sugeak eta ziraunak,

leoiak eta untxiak,

akerrak eta bildotsak,

txintxillak eta muskerrak,

trumoi eta oñeztarrien

bitartean

helkarren artean

hilten hasi dira

burdina dardara

azpian.

Nausikeriaren

hitsukeria

akerraren adarra iduri

gogorra

eta

okerra.

Ta norberekeria

haurrera dijoa,

anaiak ondatzen,

Etxeko hondasunak

anaieri dizkien zorrak

lapurretan atzerrira

daramazkitela.

Halaxen «Señor» handia

arrapatu zuten

muga ertzean,

gero,

hurrengoan,

«kaballero» Dn, nausia,

milloiak hartuta

Suizara nahi zuan

eramatia.

Gosez anaiak

ta hau duk kontrastea,

Suizako bankupean

sorturen dan sumendiak

ez al dute

botako

honuntz

lapurkeriz

eramanda dauden

hurre, zidar,

hondasunak... !

Herrian ez da izanen

ez bizirik

ez bakerik

otsoak eta leoiak

akerrak eta artzak

herbi ta untxiek

janariak hostuten dituen

bitartean.