Balbearen ego baltzak

Balendin Aurre-Apraiz

Balbe'ren ego baltzak, anker eta zoro,

zearkatu ebezan arru ta mendiak,

goibel ta artega itxirik bakezko zelaiak:

Arrezkero Eriok illunpean giro.

Sakabanatutako maitasunai deiez

zoritxarren anotsak, eguratsez, aske.

Bizi-bearra tinko zuzentasun-eske:

Oiñaze-zelaietan odola tatarrez.

Goi, bee, erdi eta aldamen, etsaiaren kezkaz,

itxaropena artega, Erioren menpe.

Bizitzaren landetan Balbea'ren erpe

zorrotzak ixu-ikara zabaltzen arduraz.

Nastetzailleen deadar erailkorrak ozen

aroa narriotzen, bakearen etsai,

oro ondatu gurarik sorbatz zorrotzak zai,

zillegizti ez lotsa, guztia lorrintzen.

Askatasun galduen oiartzun biziak

dardaganean daukaz bide, baso ta arru.

Osertz illunen giro goibela esparru,

aurrera ezin egin bizitza urratuak.

Eziñaren zidor latz eta aldapatsuan

itxaropenen billa, amesen bultzadak,

lapraztada ta zauri ingeraz adoreak,

ostopo ta sastraka, itsumustu larriau.

Gorrotoaren aurka maitasuna iraunkor,

askatasun-bidean, burrukari zintzo.

Ixuritako odola, erailduen mintzo,

debekubakoentzat deadar zalakor.

Oiñazez saminduen bide narrazetan,

Balbe'ren esanera, bultzadak ilgarri,

lerkai ta suizkilluak, Erio-egarri,

egun baltz eta illunen zidor itsuetan.

Ba-yoakuz erriak, agurka udeari,

arrats gorrien ertzak odolezko oroimen.

Balbe'ren egaztadak zuntzi beiz len baitlen:

Negu-sarrerak bekar bakezko pozkarri.