Lierni Ibargutxi

Sugar bi laku bare eta harmoniotsuan.

Batek bestea harrapatu nahi,

bere mihi beroa jan eta erre

izoztutako izokin itzalen artean.

Bizi nahi dute, bizitza aldarrikatu

Heriotzaren oinordekoek menperatu Ludian.

Lur izan nahi dute! Euren sabel beroa zabaldu!

Erraiak larre eta soroetan landatu eta

Bizitza sortu.

Marrubi gori bi baso ferde eta lasaian.

Batak bestea harrapatu nahi,

bere bihotz bustia jan eta ito

geldi dauden zuhaitz enborren artean.

Ez dute eternal izaterik nahi

inguruko gelditasun isilaren legez.

Bizi eta hil gura dute, momentuan

dena izan, dena egin...

Biziz ospatu iritsiko den Amaiera:

koloretsua, ez Zuri ez Beltz.

Jatorriko iturrian dira murgilduko hiltzean.

Zure ahizpak dira, Safo!

Zatoz eta ikus itzazu,

zatoz eta senti egizu

haien maitasun eta mina.

Odolez jantzi eta odolez biluztu dituzte,

gerlarien ezpatek isilarazi

eta izana bortxatu diete.

Heriotzaren izenean haziak

barneratu dizkiete euren gorputz zulatuetan,

eta beraiek sorturiko izakiak

besoetatik kendu Eternitatearen izenean.

Jainkoek pekatari bihurtu dituzte

eta ezkutatua izan dute ekiaren argia.

Horregatik orain, Hilargiaren babesaz

zure izena eta izana oihukatuz

dantza sutsuan bizi dira.

Marrubi gori bi, sugar bi,

zure ahizpa bi elkar maitatuz.