Manex Mujika

Keak estaltzen din hire aurpegia Afrika

beltza haiz

eta heriotza ere beltza dun zurien begietara

hire seme odolez mukuru zetozen

inoiz urik ekarri ez duten ubideak

hemen bihotza ez dun maitasunaren sinbolo

gorpu anonimo baten oroigarri baino

      (eta hemen ez zegon kanposantu izango den

      estadio olinpikorik Sarajevon bezala)

hemen jada ez dun haurrik jaiotzen ilargiaren argipean

hemen jeranioak baino ez ditun sortzen

hilotzek ondutako zelaietan

puta bat bezala bortxatu hinduten burgesek

eta puta bat bezala ahaztu

gerria zabaldu eta bularrak zimeldu hintzaizkinanean

eta zahartutako puta guztiei bezala

drogak

      (semeen arteko borrokak)

mingostuko dizkin heriotzerainoko azken urteak

Back to the root

Harlem.

Hemen umeek droga saltzen dute

gurasoak mozkortu daitezen.

Eta beren marrazkietan ez da inoiz

eguzkirik ageri,

hemen umeek patata artean baino

ezin imajina dezakete oilasko bat.

Harlem.

Hemen inork ez daki

kartera lapurtzen ari zaionaren izena.

Paradisua drogan eta infernua kalean.

Iruditzen zait

hemen debekatua dagoela zoriontsu izatea.

Harlem.

Hemen eguzkia

gasolina bidoietan baino ez da ikusten.

Krak eta kokaina gauak.

Abandonatutako pabilioietan

sustrai beltzak kondenatzen dira ilunera

inprobisatutako rap-etan.

BACK TO THE ROOT

Afrika ez dira seiehun milioi bakarrik.

Afrikaz hitz egitea

goseaz eta miseriaz hitz egitea da

indarkeria eta bortxaketaz

gerra zibila eta odol ixurketaz

Afrikaz hitz egitea

solidaritateaz hitz egitea da

laguntasun eta misiolariez

egoismo ala 0,7az

Afrikaz hitz egitea

debekatua dago Chicagoko kolonia beltzetan

Afrikaz hitz egitea

dokumentaletako elefanteez hitz egitea da

basamortu eta pantera beltzez

lehoi eta tribu gizajaleez

Afrikaz hitz egitea

heriotzaz hitz egitea da

Baina Kinshasako Auzitegian

langabetu batek trafikante baten kontra deklaratzen du