Gaua begiratzen
Amaia Iturbide
I
Kristalezko ontzia
malko anonimoz egina
kulunka doa
isladetan datzan ilargi gidariaren
konsolamendu bakarrari amore emanik
zeru lebearen kubritxeta berjosiz gero
enarak laztantzen nakarraren esmeroaz
ausentzia punituak palazioko hormetan
II
Ilargia
agian
itxaroten dakitenen
kabiarik soilena
III
Estraineko argi urratzeaz
jaioak izan zirelako
ur-jelan paradisoaren proiektoa
behialatik eta obsesiboki idazten ari
milloika izarretako bakoitzaren
bost behatzen
tantak
lodiak,
esnezkoak
espazio-denpora infinitoetan
tanta
minuskulo bezain esenziala
IV
Gaua, beztidura birjinaletan estalia
enigma deszifragaitzen sinboloa da,
harribitxien miraila urrunetan galtzen den berbera
gaua, bigarren beila,
sekretuaren bideak prestatzen
zutabe hondatuetan etorkizunaren irakurketan
bilatzen
arratseko errautsen bestekaldean
|