Poemak
Maite Urkia
Egunez egun
Egunerokotasunaren ur geldoetan
itotzear nagoenean,
barne xokoetan sorturiko garraxiak
lehorrera laguntzen nau,
eta han,
azken tantak astindu ondoren
bizitzaren bila hasten naiz,
zelaietan, maldetan, kaleetan,
gizon emakumeen bihotzetan.
Eroria
Trena badoa
tunelez tunel
herriz herri,
trenean noa
ametsez amets
hitsez hits
Urrunera doakit gogoa
arratsalde apal astunak
leihoak isten dizkidanean;
urrunean egon nahi nuke
ene zentzuak oro
moteltzen direnean.
Pozaren altzoan labainduz
amildu naiz tristeziara,
eta hain da sakona
hain da iluna tristezia,
irtenbidea ezin topa nabilela.
Bitartean,
trena badoa
tunelez tunel
herriz herri,
eta jendea trenean
ametsez amets
hitsez hits.
|