| 
 
 
Bere eskuz umezurtzarenak
 
 
 
F.E.
 
 
 
Mila zortzirehun urte 
 
pasatu direna
 
Jesus jaio ezkero 
 
Otsailak azkena
 
konfesatzera noa 
 
alik ondoena
 
arima garbitzeko 
 
ez nadin kondena
 
laster pagatuko dut 
 
zor dudan krimena.
 
 
 
Umetan eskolarik 
 
ezagutu gabe
 
aisa hazten da haurra 
 
piztiaren pare
 
gero inorantzian 
 
mila hatsekabe
 
galburu makurtua 
 
ez liteke tente
 
hori uler dezanak 
 
ni uler nazake.
 
 
 
Aita nuen gizona 
 
maite ninduena
 
haren laztanak urrun 
 
aditzen zirena
 
amak ere maizenik 
 
haren portamena 
 
aboan didarra ta 
 
eskuan mimena 
 
ez nekike bietan 
 
zein ote txarrena.
 
 
 
Argitu gabe jaiki 
 
ilunduta bildu 
 
bitarteko erritak 
 
hobeto ixildu 
 
ardien aitzakitan 
 
etxetik ohildu 
 
gazteak mespretxua 
 
jasateko zail du 
 
hola bizi baino hobe 
 
burua amildu.
 
 
 
Ni mendian tristerik 
 
ardien guardian 
 
etxera heldu eta 
 
oro erasian 
 
kulpa gabea azkenik 
 
negarrez galdian 
 
zertan huts egin duen 
 
gaixoa antsian 
 
San Migelek anpara 
 
holako tranzian.
 
 
 
Negarrek eta plantek 
 
ez zuten balio 
 
egun txarra bazuten 
 
ez ziteken fio 
 
gaiztoari debruak 
 
laguntzen baitio 
 
ni jotzeko bazuten 
 
mila proporzio 
 
ez ziren konsolatzen 
 
zehatu ardo.
 
 
 
Igandetan kalera 
 
biak jaixten ziren 
 
etxean zakur ona 
 
ni utzi ondoren 
 
katea ezartzea 
 
zitzaien hazten 
 
gogoratu ezkero 
 
fite eginen zuten 
 
mezak haien premia 
 
ez dut uste zuen.
 
 
 
Gaztaroko denbora 
 
denbora samina 
 
nere buruarekin 
 
bost negar egina 
 
lagunetara inoiz 
 
agertu ezina 
 
guraso gaizto haien 
 
debeku jakina 
 
mendeku hartzekoa 
 
egin nuen zina.
 
 
 
Hogei eta bi urte 
 
bete egunean 
 
Otsailak hogei zitun 
 
elurra ari zan 
 
aita oihuz ohera 
 
hurbildu zitzaidan 
 
"Haika gazte petrala!" 
 
aginduz emitan 
 
puñal batez lepoa 
 
moztu nion bertan.
 
 
 
Haren oihuetara 
 
ama ere agertu 
 
ikuskizun harekin 
 
konortegabetu 
 
ene baitan odolak 
 
burua itsutu 
 
sarde zorrotz batekin 
 
ama akabatu 
 
zeruko ateak hola 
 
neronek zarratu.
 
 
 
Lan hori egin eta 
 
handik zenbaitera 
 
auzoko agure bat 
 
agertu etxera 
 
harek errana dakit 
 
orduko afera 
 
aita erraran eta 
 
ama buruz behera 
 
ni gorpuei begira 
 
zotin da ikera.
 
 
 
Ordu txarrean nintzan 
 
jaio dohakaitza 
 
ojala ama nitaz 
 
erdi ez balitza 
 
gogorkeriak beti 
 
loturik gabiltza 
 
arimak hori kalte 
 
Satanek garaitza 
 
zuhurrak ene hitzak 
 
konsidera bitza.
 
 
 
Kondenatu bitarte 
 
ez nun izan onik 
 
gaizkira nengoela 
 
etzana uste nik 
 
benganzaren ardoak 
 
zorabiaturik 
 
gaztetasun eroak 
 
azpitik hartutik 
 
denbora ez denean 
 
eskarmentaturik.
 
 
 
Zeruko Erregina 
 
gloriaz betea 
 
noragabe hontako 
 
ostatu emea 
 
erruki zakizkigu 
 
badator epea 
 
damu dut urratua 
 
jainkozko legea 
 
amen barka ezazu 
 
nere maldadea.
 
 
 
Arimaz bero baina 
 
gorputzez izotza 
 
zeren egongo naizen 
 
gaur bertan hilotza 
 
pentsamentu horrekin 
 
larritu bihotza 
 
fede handia baina 
 
adorea motza 
 
hau da urkamendiko 
 
haizearen hotza!
 
 
 
              
             |